Ankara'ya döndüm bugün... Sayılı gün işte çabucak geçiveriyor :) Yapmak isteyip yetiştiremediğim diğer şeyler, bir sonraki Moskova yolculuğum için rafa kaldırıldı ama asla unutulmadı...
Son günler epey bir koşturmaca içinde geçti, dolayısıyla burayla pek ilgilenemedim... Şimdi özet bir toparlama yapmak istiyorum.
Çarşamba günkü Moskova Türk Kadınler Organizasyonu Toplantısından sonraki gün yeni botlarımı geçirdim ayağıma ve Noni ile buluşmak üzere yola koyuldum... Ama gelin görün ki o botların eski botlarım gibi olmadığını fark etmem sadece yarım saat sürdü. Hava her ne kadar -11 görünse de rüzgaron etkisiyle sanırım -17 civarı hissediliyordu ve inanın bana gerçekten rüzgar vardı... Çocukları okula bırakıp otobüse bindiğimde ayaklarım artık hiç hissetmiyordu. Yeni hastalıktan kalkmış olmanın yorungunluğu da cabası... Ama bunların hiçbiri beni durduramadı ve Noni ile buluşup aşağıdaki yazımda paylaştığımız yere gittik. Gerçekten harika bir yer... tabi benim gibi boyalara, renklere, hobilere aşık birisi için :)
Gelelim Cuma gününe... Cuma Perşembeden de soğuktu :s Yani gerçek Moskova halleri :) uzun yıllardır unutmuşuz meğer... İstikamet beyaz evin arkasındaki ev tekstili satan manifatura mağazası :) Önce çocukları okula bıraktım, ordan dolmuşla oktyabrskaya metro istasyonu, kresnepresnenskaya metrosundan çıkıp yürüyüş başlar. Metrodan kumaşçının yeri uzaktır sanıyordum ama o kadar değilmiş ah bir de bu soğuk olmasa :) yine de 10dk yürümek lazım tabi. Beyaz evin arkasından ve büyükçe bir çocuk parkından yürüyerek keyifli ama dondurucu bir yürüyüşten sonra vardığım mağazadan beğendiklerimi alıp geri dönmek üzere çıkıyordum ki aklıma sormak geldi :)
Çalışan bayanlardan birisine oradan metroya araç olup olmadığını sordum, 4 numaralı otobüs dedi, mutlu mutlu durağa bir gittim ki.... Daracık yolun orta yerinde iki araba kafa kafaya toslamışlar. Tabi Moskova'da kaza olunca polis gelene kadar kimse santim hareket emez :( Bunun üzerine başladık beklemeye ama belli ki polisin geleceği yok. Sabit durunca daha çok üşünüyor... Geldiğim yoldan geri yürümeye karar verdim. Ama iyi de etmişim... Giderken görmediğim bazı şeyleri dönerken gördüm. Yani bazen bakar ama görmeyiz ya, ben de baktım da görmedimsanırım :) Beyaz ev 1993 yılında bombalanmış, bunun ardından rejim değişikliği olmuştu. İşte bu olayın anısına yol kenarında bi,rşeyler yapmışlar. Birşeyler diyorum çünkü ben pek birşeye benzetemedim. Yani biraz sanki nasıl desem, alel acele, sırf olsun diye yapılmışlar, daha iyilerini yapabilecek sanatsal birikime ve yeteneğe sahipler oysa...
Ardından... Az önce geçtiğim parktan geçerken, karların içine gömülmüş heykelleri gördüm.
Neyse yine çok konuştum... Anlatmaktansa görmek iyidir... O soğukta fotoğraflayabildiklerim ;)
3 yorum:
Ay canım tarçınım insanlar kuş misali resmen geldin de döndün bile :( ama sana birşey söyliyim mi çok şanslısın çünkü bu hafta geçen haftadan da soğuk hatta cuma günü eksi 26'lara kadar düşüyor sıcaklıklar! tam zamanında döndünüz canım...
bu arada bugün kulaklarını çınlattım ;) barikadnaya metrosundan çıkıp dümdüz yürüdüm belki o kumaşçıyı bulurum diye, ulitsa 1905 metrosuna kadar gittim ama bulamayınca geri döndüm. şimdi çektiğin fotoğraflara bakıyorum benim gittiğim yerlerde hiç böyle heykeller yoktu tam bir adres özürlüyüm ben kihh kihhh :) ama iyi oldu çok büyük bir oyuncakçı buldum, içinde bayağı oyalandım ;)
Canım yaaa... :) unutmadım sana kumaşçının yerini yazmayı ama ben yolculuk sonrası böyle bir garip oluyorum. Bütün gün hiçbirşey yapmadan yattım ve film izledim, elim hiçbirşeye gitmedi :( söz yarın yazacağım sana.
Canımmmm adresi madresi boşver sen iyi ol yeter :(
Yorum Gönder