Sevgili Leman Julide'den çok güzel bir şiir, gerçi her şiiri birbirinden güzel :)
farzet ki, uzağında değilmişim
okyanuslar yokmuş aramızda
sen uykunda / ben uyanık
sen rüyana / ben seni seyre dalmışım
yani şimdi tam da bu saatte yanındaymışım
gece degilmiş bende / ne de sabah sende
farzet ki,
dünyada tüm zamanlar aynı -yokmuş doğusu batısı
Avrupa, Amerika yada Asya’sı
dedim ya,
düşünmek ve istemek yetiyormuş
-özlediğinde görmek için bir insanı
yani, beyin ve ruh frekansı
günlerden bir gün bir nehir kıyısında
kızıllığı omuzlarına çökerken güneşin
-yalnızlığının bir gün batımında-
farzet ki, serin bir sonbaharda
sen tam dalmışken bir romana
saçımın gölgesi düşmüş aniden
-elindeki kitabın son sayfasına,
ben,
omuzlarından alıp güneşi / başımı koymuşum yerine
- güneş üşümüş -
öperken dudaklarını
avuçlarımıza ayın gölgesi düşmüş
yaşam.!
yaşam, garip
yaşam, karmaşık
tam her şey bitti derken, bilirsin ki yeniden başlar kaldığı yerden
derken, belki de çok geç kalınır
-bir şeylerin sırası beklenirken
bazan yanlıştır zamanlar -doğru yerlerde
bazan doğruyu bulduğuna inanırsın
yaşanacak tüm zamanları yanlışlara harcamışsın
sen
yanlış zamanda ve yanlış yerde
bendeki tek doğru
sen…uzak
sen…ulaşılmaz
sen…imkansız
sen…sevdamsın
oysa,
çok şey değildi istediğim / sadece çok sevmekti seni
bir kez olsun uyanmak aynı sabaha
soluğunu duymaktı soluğumda -en yalnızım dediğim anda-
şimdi, sende sabah…
güneş dokunacak birazdan ellerim yerine saçlarına
ve uyanacaksın…
bendeyse gece
yine sensizliğe sarılıp uyuyacağım…
ve
farzet ki,
bir daha hiç uyanmayacağım…
L Julide K
sept.19.2006 -USA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder