25 Ekim 2010 Pazartesi

Çok özledim seni şehrim...


Sevgili Moskova

Uzun bir aradan sonra, sana çooook uzaklardan ama kalbimde çoook yakınlardan sesleniyorum yine. Çok özledim sokaklarını, binalarını, heykellerini, süs havuzlarını, parklarını, bahçelerini, galerilerini, tiyatrolarını, kafelerini, restoranlarını v.b Ama sabret sevgili şehrim. Sen geceyi gökyüzünde 2 defa selamladıktan ve sabahın ilk ışıklarına 2 defa nazlı selam verdikten hemen sonra oradayım, koynundayım. Bu defa çok daha narin, usul ve yavaş adımlarla arşınlayacağım kaldırımlarını. Her adımın değerini bilip, metro girişinde yüzüme çarpan sıcak havayı içime iyice çekerek... Daha farklı gözle bakacağım bana sunacağın manzaralarına ve büyük hasretimi kadrajlarımda ölümsüzleştireceğim yine ama çok daha büyük bir keyifle...

Padajdi minya moya lubimaya Moskva...